امنیت اخلاقى و اجتماعى خاستگاه عمومى
قال رسول الله (صلى‌الله علیه و آله): «کَیْفَ بِکُمْ إِذا فَسَدَتْ نِساؤُکُمْ وَ فَسَقَ شَبابُکُمْ وَ لَمْ تَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ لَمْ تَنْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ؟ فَقِیلَ لَهُ: وَ یَکُونُ ذَلِکَ یا رَسُولَ اللهِ ، فَقالَ: نَعَمْ؛ وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ کَیْفَ بِکُمْ إِذا أَمَرْتُمْ بِالْمُنْکَرِ وَ نَهَیْتُمْ عَنِ الْمَعْرُوفِ ، فَقِیلَ لَهُ: یا رَسُولَ اللهِ وَ یَکُونُ ذلِکَ؟ قالَ: نَعَمْ ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ کَیْفَ بِکُمْ إِذا رَأَیْتُمُ الْمَعْرُوفَ مُنْکَراً وَ الْمُنْکَرَ مَعْرُوفاً» (وسایلالشیعه/ ج11/ ص396)
در اوضاع وانفسایى که دو فریضه الهى امر بمعروف و نهى از منکر به فراموشى سپرده شده و قانون مصوب مجلس شوراى اسلامى در این خصوص هنوز از خان اول عبور نکرده است، و در هنگامه‌اى که برخى منکرات، معروف و معروفات، منکر و وقیحانه قبح گناه و معصیت آن‌هم با ژستى اتوکشیده و روشنفکر مأبانه شکسته مى‌شود و در زمانه‌اى که النصیحة لأئمة المسلمین و نقد منصفانه اربابان سیاست و قدرت به ناحق تندروى و تخریب تعبیر مى‌گردد و البته با وضعیتى که برخى جرائد و صاحبان قلمهاى مرموز در شکستن حریم شرع و حلال و حرام خدا و عادى‌سازى بى‌پروایى و بى‌حیایى با هم مسابقه گذارده‌اند و صد البته در حال و هواى جولان دادن اراذل و اوباش و مزاحمین نوامیس مردم و حمل‌کنندگان حیوانات به‌ویژه سگهاى وارداتى از غرب و اروپا و بالأخره در شرایط پسابرجامى پروازها و رفت و آمدهاى مشکوک و رجحان دادن امنیت سرمایه‌گذارى به امنیت اخلاقی و در پیچ و خم جرائم مشهود و پلشتى‌هاى فساد گسترده و خانمان‌سوز فضاى بى‌در و پیکر مجازى و ماهواره و اینترنت که برخى با جسارت و لجاجت ناتو و تهاجم فرهنگى را به سخره گرفته و توهّم مى‌پندارند؛ طبیعى است که آلودگى‌هاى صوتى و کشف حجاب در خودروها و پوششهاى زننده و به دور از شأن جامعه اسلامى و پارتى‌هاى شبانه و مجالس لهو و لعب و ترویج موسیقى و هنر غیرحرفه‌اى سوسول‌مأبانه تجدد و عین فرهنگ تلقى گردد.
و حال علیرغم تأکیدات امام خامنهای(مدظله العالی) در خصوص مقابله و مبارزه با آسیبهای اجتماعی و با وجود اینهمه ملاحظات، حمله و تهاجم ناجوانمردانه به طرح قانونى و ضرورى امنیت اخلاقى، چه توجیهی جز اهداف و اغراض سیاسی میتواند داشته باشد؟! طرحی که مطابق با خواسته توده مردم، مقابله مأثر با
1. توزیع کنندگان مواد مخدر در شهرها
2. زورگیری و سرقت و شرارت
3. مزاحمین نوامیس مردم
4. رانندگی با حالت مستی و حرکات خطرآفرین در معابر و خیابانها
5. بدحجابی و بی‌حجابی و ترویج لاابالیگری و اقدامات هنجارشکنانه
را با رعایت اصول و ضوابط هدایتگری و ارشاد و با هدف تحکیم امنیت و آرامش پایدار در جامعه و تعمیق اخلاق عمومی و رعایت حقوق آحاد مردم دنبال می‌نماید.
وقتى مسؤولان امر بدون توجه به رسالت و سوگندى که در برابر قرآن و وجدان عمومى مردم مسلمان و پاک‌سرشت ایران اسلامى مبنى بر پاسداشت از آرمان‌هاى دینى و اخلاقى و فرهنگى و انقلابى جامعه خورده‌اند، حاضرند براى رونق بازار سیاست و جلب رأى و نظر طیفهاى خاصى از مردم، حریم خصوصى و عمومى را به‌لحاظ مصداق و مفهوم خلط کرده و به‌جاى ملاحظه و تعصب نسبت به فرهنگ عمومى و خاستگاه اکثریت متدین و انقلابى، حرفهاى ناصوابى بر زبان برانند، چه انتظار از فرنگ‌برگشته‌هاى بیگانه‌پرست و یا کینه‌توزان فتنه 88 و اهالى نفاق مدرن و مارهاى خوش خط و خال مرتجع که چشم به سرخطهاى نظام سلطه و فلسفه و فرهنگ بیگانه دوخته‌اند؟! آنچه قابل تأمل است این است که درست در هنگامى که بسیارى از مردم ایران به‌ویژه جوانان پرشور و با انگیزه در همایشهاى معنوى اعتکاف در جاى جاى کشور مشغول خلق جلوه‌هاى ماندگارى از عظمت روحى و معنوى جامعه ایرانى بودند در برخى جرائد و مطبوعات و رسانه‌ها، شاهد پنجه انداختن‌هاى ناجوانمردانه به مردان مرد عرصه امنیت اخلاقى، بودیم که جاى بسى تأسف دارد.
در پایان شایسته است نیم نگاهى به مقوله اخلاق و فرهنگ تربیت اسلامى به‌عنوان اصلى‌ترین نیاز و ضرورت امروز جامعه داشته باشیم: اخلاق که مجموعه‌اى از ملکات و صفات و حالات درونى انسان را شامل مى‌شود و در واقع محصول و نتیجه مجموعه معارف دین اعم از اصول و فروع و به عبارتى خداشناسى و خداپرستى است تجلى‌بخش امنیت و آرامش روحى و روانى جامعه مى‌باشد چه آن‌که اگر آدمى از درونى پاک برخوردار و نفس او در مکتب نورانى قرآن و اهل بیت(علیهم‌السلام) تربیت یافته باشد، نه تنها خود آرام و قرار مى‌یابد که منشاء خیر و برکت و امنیت براى دیگران نیز خواهد بود. و این عین فرهنگ و ادب است، چنان‌که نقطه مقابل آن عین بى‌فرهنگى و بى‌شخصیتى و بى‌ادبى است.
افرادى که در جامعه حریم‌شکنى مى‌کنند و بدون توجه به فرهنگ غالب و اعتقادات اکثریت مردم، با لجاجت و خوى شیطانى دست به هنجارشکنى مى‌زنند بى‌فرهنگ‌ترین انسانها باید شناخته بشوند و این همان حقیقتى است که در قالب گفتمان‌سازى غالب در سطح جامعه همواره باید تبیین و تبلیغ گردد، تا مرز بى‌فرهنگى و فرهنگ، غیرت و بى‌غیرتى، حیاء و بى‌حیایى و تربیت و بى‌تربیتى به‌طور واضح و آشکار براى همگان عیان بشود. و البته یکى از الزامات این امر نهادینه‌سازى دو فریضه امر به معروف و نهى از منکر با توجه به تمام ابعاد و شرایطش مى‌باشد، چه آن‌که تضمین سلامت حیات اجتماعى و تأمین امنیت پایدار اخلاقى از مهم‌ترین اسرار و حکمتهاى این دو فریضه الهى است و لذا چه از باب «النّاس على دین ملوکهم» و چه از باب سوگندى که براى انجام رسالت پاسدارى از ارزشهاى جامعه خورده شده است، این مسؤولیت سنگین بیش از همه متوجه دولتمردان و مسؤولان امنیت و فرهنگ در جامعه است و از این روست که باید قاطعانه از اهتمام نیروى انتظامى ضمن قدرشناسى، حمایت و پشتیبانى نمود نه آن‌که اقدام شایسته آنان را تخطئه و به‌بهانه‌هاى واهى زیر سؤال بُرد!
البته عناصرى که در حوزه امنیت اخلاقى انجام وظیفه مى‌نمایند کاملاً توجیه به کم و کیف مأموریت خویش هستند و به‌ویژه با شیوه تذکر لسانى و برخوردهاى هدایتى و ارشادى مفید و محترمانه و منطقى اثرگذارى مثبت و مفید را هدف قرار دادهاند و از آن‌جا که طینت بسیارى از اشخاصى که بر حسب ظاهر رعایت ضوابط و اصول اخلاقى حاکم بر جامعه را نمى‌نمایند به فضل الهى پاک و داراى زمینه پذیرش کلام حق و سخن خیرخواهانه هستند، مجریان طرح امنیت اخلاقى کاملاً واقف مى‌باشند که اگر با زبان نرم و لیّن و از سر صدق و خیرخواهى، رسالت خویش را دنبال نمایند قطعاً مورد اقبال همگان و بلکه حمایت و تشویق آحاد مردم نیز قرار خواهند گرفت.
و البته آنچه نباید هرگز از آن غفلت نمود این است که عزت و عظمت و وحدت و یکپارچگى امروز مردم غیور و سرافراز ایران اسلامى که الگویى براى امت اسلام و بلکه توده انسانهاى حق‌طلب و آزادى‌خواه جهان گردیده است، مدیون پایبندى بر احکام و دستورات الهى و شرع مقدس اسلام مى‌باشد و لذا نباید جوهره و هویت اصلى ملتى که به‌دنبال جامعه دینى است نه دین اجتماعى و یا دغدغه حکومت اسلامى را دارد نه اسلام حکومتى و یا انسان دینى آرمان اوست نه دین انسانى، نادیده گرفته بشود.
هرگز فراموش نکرده‌ایم که دغدغه و فریاد محورى آن پیر سفر کرده امام خمینى(ره) و شهداى عظیم‌الشأن انقلاب و نیز توده مردم شریف ایران همواره اصالت بخشیدن به دین و شرع و احکام الهى و رعایت مرزهاى اخلاقى و حلال و حرام در همه شئونات فردى و اجتماعى و مدیریتى و زندگى بود و الا این سؤال به ذهن خطور مى‌کند که چرا اینهمه شهید و فریاد و ایثار و ازخودگذشتگى؟!
امنیت اخلاقى و تأمین حداقل‌هایى براى حاکمیت آرامش اخلاق در جابجاى جامعه به‌ویژه در معابر و محافل و اماکن عمومى، کمترین حق توده مردم و جامعه اسلامى از حاکمان و مدیران کشورى و اطلاعاتى و امنیتى است و در این راستا باید دست یکایک عناصر پلیس و فرزندان مخلص ملت در نیروى انتظامى و بلکه سپاه و بسیج را بوسید که با کمال اقتدار و احساس مسؤولیت و احترام به آحاد مردم در اجراى طرح امنیت اخلاقى و فرهنگ‌سازى امر به معروف و نهى از منکر مجاهدت مى‌نمایند و قطعاً مأجور عندالله نیز خواهند بود. انشاءالله
