آتش به اختیار
عمل فرهنگی خودجوش و تمیز
جمعیت بیش از ۸۵ میلیونی ایران اسلامی که حدود یک و نیم برابر آن رشد جمعیت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را نشان میدهد، با عنایت به هویت و جوهره انقلاب که هویتی فرهنگی مبتنی بر آموزههای اعتقادی و تربیتی اسلام و مکتب اهل بیت(علیهم السلام) است، بالاترین و بیشترین سرانه فرهنگی را در طول دوران پس از پیروزی انقلاب به خود اختصاص داده است. تکثر در مراکز و موسسات و «انجیاو»های فراوان فرهنگی، نهادها و تشکلهای رسمی، دولتی و نیمه دولتی بهویژه وزارتخانه عریض و طویل ارشاد اسلامی در کنار مراکز بیشمار دینی و مذهبی اعم از بُقاء متبرکه و امامزادگان و مساجد و تکیهها و حسینیهها و هیئتهای مذهبی، تا پشتوانههای عظیم اعتباری و هزینهها و بودجههای کلان، انتظارات و توقعات بیشتری را نسبت به نتیجه و ثمره این همه سرمایهگذاری و هزینهکرد فرهنگی در سطوح مختلف فرهنگ عمومی و نهاد خانواده و حوزه مدیریت و ابعاد آموزشی، توجیهی، تربیتی، رسانهای و سیاسی، به رخ میکشد . و حال باید صادقانه و به دور از تعصبات کور حزبی و جناحی به کالبدشکافی آسیبشناسانهی این مهم پرداخت تا به وضوح معلوم گردد که چه شده است