حمایت از کارگر ایرانی با منع دولت از مصرف کالای خارجی
مقام معظم رهبری(مدظله العالی):
حمایت از کارگر ایرانی با منع دولت از مصرف کالای خارجی
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع کارگران به مناسبت روز کارگر، دارای محورهای بسیار مهمی بود که متن حاضر در میان این محورها به برخی از مهم ترین آنها خواهد پرداخت. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این دیدار بر 8 محور اصلی تأکید داشتند که این محورها عبارتند از:1. ارزش کار، اهمیت کار و لزوم فرهنگسازی کار سختکوشانه؛
2. همراهی غیرتمندانه جامعه کارگری با انقلاب اسلامی و مقابله با کسانی که میخواستند این جامعه در برابر انقلاب اسلامی قرار بگیرد؛
3. تقویت تولید داخلی، ستون فقرات حل مشکلات اقتصادی کشور است؛
4. نباید تصور شود که در شرایط تحریم، تقویت تولید ممکن نیست؛
5. استحکام داخلی کشور حتی در مذاکره نیز اثر میگذارد؛
6. سیاست تقویت تولید برای سرمایهگذار، کارگر، مصرفکننده، سیاستگذار و قانونگذار، دستگاههای نظارتی، مبارزان با قاچاق، مبارزان با فساد و دولت لوازمی دارد؛
7. همگان بر مصرف کالای داخلی اصرار کنند و دولت مطلقا کالای خارجی مصرف نکند؛
8. کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست؛ در داخل کشور است.
این هشت محور را میتوان اصلیترین محورهای مورد تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی در این دیدار دانست. اما در میان همه این محورها دو مسأله مهم به هم پیوسته را باید مورد توجه بیشتر و تحلیل و دقت نظر قرار داد. این دو مسأله به هم پیوسته عبارتند از الف- توجه مسؤولان کشور به این که کلید حل مشکلات کشور در توجه به داخل است؛ ب- برای رونق تولید داخل باید مصرف کالاهای داخلی را یک اصل دانست. این دو مسأله در واقع به این معنی است که هم مسؤولان کشور - به خصوص مسؤولان اجرایی کشور - به مذاکرات هستهای و یا مسائلی مانند آن برای حل مشکلات کشور دل نبندند و تصور نکنند که مشکلات کشور با مذاکره در لوزان و... حل میشود و بدانند که برای حل مشکلات کشور باید به استحکام داخلی روی آورد و در این زمینه در عرصه اقتصاد اصلیترین کار تقویت تولید داخلی است. از آن سو مردم و سرمایهگذاران و... نیز بدانند که با مصرف تولیدات داخلی، در حقیقت به خودشان خدمت میکنند و به این ترتیب مشکلات اقتصادی کل جامعه خود را حل میکنند.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
به مناسبت روز کار و کارگر و سال اقتصاد مقاومتى؛ عمل و اقدام(5)
مقام معظم رهبری(مدظله العالی):
راه حل مشکلات اقتصادى کشور؛ تمرکز بر تولید داخل
* علاج مشکلات؛ تحقق اقتصاد مقاومتى
اگر ما بخواهیم مشکل رکود را حل کنیم، مشکل تولید داخلى را حل کنیم، بخواهیم مسأله بیکارى را حل کنیم، بخواهیم گرانى را مهار کنیم، علاج همه این‌ها در مجموعه مقاومت اقتصادى و اقتصاد مقاومتى گنجانده شده است. اقتصاد مقاومتى شامل همه این‌ها است. مى‌شود با اقتصاد مقاومتى به جنگ بیکارى رفت؛ مى‌شود به جنگ رکود رفت؛ مى‌شود گرانى را مهار کرد؛ مى‌شود در مقابل تهدیدهاى دشمنان ایستادگى کرد؛ مى‌شود فرصتهاى بسیارى را براى کشور ایجاد کرد و از فرصتها استفاده کرد؛ شرطش این است که براى اقتصاد مقاومتى کار و تلاش انجام بگیرد.(1/1/1395)
* وجه اثباتىِّ اقتصاد مقاومتى
اقتصاد مقاومتى یک کلّ فراگیر است که از عرصه علمى تا عرصه فعالیتهاى فنّى، تا عرصه خدمات، تا عرصى بازرگانى و صادرات و واردات، تا عرصه آموزش در دانشگاه‌ها و دبیرستان‌ها، همه را شامل مى‌شود.
اقتصاد مقاومتى اثباتى دارد و نفى‌اى. اثباتش همین است که ما یاد بگیریم که به سمت تولید داخلى رو بیاوریم. عمده تولید است.(24/1/1395)
* ستون فقرات اقتصاد مقاومتى
مشکلاتى که وجود دارد اوّلاً با گفتن و حرف‌زدن حل نمى‌شود؛ اقدام و ابتکار و عمل لازم است. ثانیاً (حلّ) مشکلات مجموعه اقتصادى کشور را در درون کشور باید پیدا کرد؛ ستون فقرات هم عبارت است از تولید؛ ستون فقرات اقتصاد مقاومتى که ما عرض کردیم، عبارت است از تقویت تولید داخلى؛ اگر این کار تحقّق پیدا کرد و همّتها متوجّه به این مسأله شد، مسائل کار به‌تدریج حل مى‌شود، کار ارزش پیدا مى‌کند، کارگر ارزش پیدا مى‌کند، اشتغال عمومى مى‌شود، بیکارى که یک معضلى است در جامعه به‌تدریج کم مى‌شود و از بین مى‌رود. اساس کار، مسأله تولید است.(9/2/1394)
* حل مشکلات؛ تمرکز بر تولید
پایه اقتصاد مقاومتى عبارت است از تقویت تولید داخلى و کاهش وارداتى که یا غیرضرورى است یا مشابه داخلى دارد؛ مسؤولین دولتى توجّه کنند و آنها از بسیج کمک بگیرند.(6/9/1393)
* ستون اصلى تولید؛ کارِ کارگر
مشکل اقتصادى کشور اگر بخواهد حل بشود، باید روى تولید متمرکز شد. کلید حلّ مشکلات اقتصادى در لوزان و ژنو و نیویورک نیست؛ در داخل کشور است.(9/2/1394)
* ستون اصلى تولید؛ کارِ کارگر
اگر ما دنبال توسعه اقتصادى هستیم، باید کار را تقویت کنیم، بدون کار نمى‌شود. مرتب صحبت از سرمایه‌گذارى است، بنده نقش سرمایه‌گذارى را قبول دارم، بدون سرمایه‌گذارى هم کارى صورت نمى‌گیرد، اما سرمایه‌گذارى یک رکن کار است، رکن اساسى، کارِ کارگر است.(15/2/1378) قشر کارگر زحمتکش، ستون اصلى تولید در کشور هستند.(5/4/1368)
* ناتوانى تحریم بر عدم رونق تولید
ممکن است بعضى بگویند این مسأله تولید که شما تکرار مى‌کنید - و ما همیشه مرتّباً تکیه مى‌کنیم روى مسأله تولید، هم در اظهارات عمومى، هم در جلسات با مسؤولان - لوازمى دارد؛ با وضع کنونى که تحریم هست و فشارهاى بین‌المللى هست، رونق تولید و تقویت تولید تحقّق پیدا نخواهد کرد. بنده انکار نمى‌کنم که این تحریمهاى ظالمانه‌اى که دشمنان ملّت ایران و دشمنان انقلاب بر ملّت ایران تحمیل کرده‌اند، تأثیر دارد؛ بلاشک بى‌تأثیر نیست، منتها این‌را من انکار مى‌کنم که این تحریمها بتواند جلوى یک تلاش عمومى سازمان‌یافته برنامه‌ریزى‌شده براى رونق تولید را بگیرد؛ این‌را من قبول ندارم. بنده نگاه مى‌کنم به سطح کشور، مى‌بینم در بخشهاى مختلفى که اتّفاقاً در بعضى از این بخشها، فشار دشمنان و تحریم و امثال ذلک شدیدتر هم بوده است، به‌خاطر همّت مسؤولان و کارگران و جوانان علاقه‌مند، تولید پیش رفته است.(9/2/1394)
* تعطیلى 60درصد امکانات تولید!!
آن‌طورى که به من گزارش کرده‌اند، امروز حدود شصت درصد از امکانات تولید ما معطّل است، تعطیل است؛ بعضى‌ها به کمتر از ظرفیت کار مى‌کند، بعضى‌ها کار نمى‌کند؛ بایستى ما تولید را زنده کنیم، تولید را احیاء کنیم.
الان چندین هزار کارگاه و کارخانه متوسّط و کوچک در کشور هست؛ اگر چنان‌چه این آمارى که به من داده‌اند و بنده گفتم که شصت درصد از این‌ها الان دچار بیکارى و تعطیل هستند، درست باشد، خسارت است. آن‌چیزى که در متن جامعه اشتغال ایجاد مى‌کند، تحرّک ایجاد مى‌کند و طبقات پایین را بهره‌مند مى‌کند، همین صنایع کوچک و متوسّط است؛ این‌ها را تقویت کنند و پیش ببرند.(1/1/1395)
* لوازم رونق تولید داخل
این البتّه لوازمى دارد؛ هم سرمایهگذار، هم کارگر، هم مصرفکننده، هم دستگاه‌هاى متولّى دولتى، همه وظایفى دارند؛ این کار، یک‌بُعدى نیست؛ همه بایست با هم (همکارى کنند).(9/2/1394)
الف. سرمایه‌گذارى سرمایهگذار
سرمایهگذار و کسانى‌که امکان دارند، بایستى سرمایه‌گذارى کنند. سرمایه‌گذارى که فکر نیاز کشور را مى‌کند و پول را نمى‌برد در راه دلّالى و کارهاى پر درآمد و مضرّ براى کشور صرف کند و مى‌آید صرف مى‌کند در سرمایه‌گذارى، این کارش حسنه است، بنابراین سرمایهگذار نقش دارد.(همان)
ب. اتقان کار کارگر
کارگر درستکار نقش دارد. کارگرى که سختى‌هاى کار را تحمّل مى‌کند، کارگرى که عمر خود را، وقت خود را، نیروى خود را صرف مى‌کند تا کار را تمیز از آب دربیاورد، دارد عبادت مى‌کند؛ این حسنه است. وقتى کار متقن و محکم‌کارى شد، محصولْ تمیز از آب درمى‌آید، محکم از آب درمى‌آید. این هم نقش کارگر.(همان)
سفارشى که به شما (کارگران) دارم، این است که کیفیّت کار را باید روزبه‌روز إن‌شاءالله بهبود ببخشید. این‌که ما در (چند) سال قبل، از وجدان کارى گفتیم، نکته خیلى مهمّى است؛ آن کسى‌که مشغول کارى است، یک احساس وجدانى نسبت به کار پیدا کند و خود را در قبال آن کار مسؤول بداند. این غیر از مسؤولیت در قبال کارفرما است. علاوه بر جنبه شرعى و جنبه انسانى و تعهّد، در قبال خودِ کار، انسان خودش را مسؤول بداند که کار را درست، کامل، قوى و بهترین انجام دهد.(10/02/1376)
ج. مصرف تولید داخل
مصرفکننده باانصاف، مصرفکننده باوجدان هم مى‌تواند همین‌جور به تولید کشور کمک کند؛ دنبال اسم و رسم نروند، دنبال بِرَند نروند - این حرفى که حالا مرتّب تکرار مى‌کنند: بِرَند، بِرَند - دنبال مارک نروند؛ دنبال مصلحت بروند. مصلحت کشور، مصرف تولید داخلى است، کمک به کارگر ایرانى است. بعضى‌ها هستند حتّى حاضرند به نفع کارگر هم شعار بدهند، رگ گردن را هم درشت کنند و شعار بدهند، امّا در عمل به کارگر ایرانى لگد بزنند. لگدزدن به کارگر ایرانى این است که انسان جنس مصنوع این کارگر را مورد استفاده قرار ندهد و برود مشابه این‌را از خارج بگیرد؛ گاهى هم به قیمتهاى گران‌تر!(9/2/1394)
د. مبارزه با قاچاق
یکى دیگر از ارکان، دستگاه مبارزه با قاچاق است. مسأله مبارزه با قاچاق را این‌همه ما تأکید کردیم؛ دولتهاى مختلف از سالها پیش همین‌طور مرتّب آمده‌اند رفته‌اند؛ خب، این کار یک کارى است که باید تحقّق پیدا کند و این هم ممکن است؛ نگویند نمى‌شود، کاملاً مى‌شود؛ جلوى قاچاق را به‌طور قاطع بگیرند. بنده یک وقتى گفتم فقط سرِ مرز دنبال قاچاق نروید؛ میلیاردها دلار امروز در داخل کشور - که حالا من چون رقم دقیقش را مختلف مى‌گویند، نمى‌توانم معیّن بکنم که چقدر؛ امّا رقمهاى گزافى گفته مى‌شود - دارد صرف جنس قاچاق مى‌شود. قاچاق را از لب مرز و از پیش از مرز تا داخل مغازه دنبال کنید.(همان)
ه. نظارت بر واردات
یک رکن دیگر، دستگاه‌هاى متولّى وارداتند. این دستگاه‌ها هم بایستى نگاه کنند. بعضى از چیزها هست که در اختیار دولت نیست؛ بخش خصوصى فعّالیّت مى‌کند و چاره‌اى هم نیست، لکن دستگاه‌هاى دولتى مى‌توانند با نظارت هدایت کنند؛ کارى بکنند که مسأله واردات به تولید داخلى لطمه نزند.(همان)
دستگاه‌هاى دولتى خودشان را موظّف کنند که براى محصول این مجموعه‌ها رقیب خارجى نتراشند؛ یکى از بخشهاى اقتصاد مقاومتى این است. ستون فقرات اقتصاد مقاومتى تولید داخلى است. تولید داخلى اگر بخواهد رونق پیدا بکند، یقیناً باید، هم به آن کمک تزریق بشود، هم از چیزهایى که مانع رشد آن است، جلوگیرى بشود، هم براى محصولات، بازار به‌وجود بیاید، هم واردات محصولات مشابه به یک نحوى کنترل بشود - کلمه ممنوع را به کار نمى‌برم - و با محاسبه مورد مراقبت دقیق قرار بگیرد، هم در قراردادهاى خارجى‌اى که این مجموعه و امثال این مجموعه دارند، دولت کمک بکند.(10/2/1393)
و. تبلیغ مصرف تولید داخل
یکى هم مسأله مسؤولیّت دستگاه‌هاى تبلیغى و رسانه‌ها است. رسانه‌ها هم همین‌جور؛ صداوسیما، دیگران، بایستى روى مسأله مصرف داخلى و تولید داخلى به‌معناى واقعى کلمه کار کنند؛ این‌ها تأثیر مى‌گذارد.(9/2/1394)
ز. ثبات در قوانین
یک مسأله مسأله ثبات در قوانین است که این به‌عهده مجلس است. مراقب باشند مدام قوانین مربوط به مسائل اقتصادى ازجمله مسائل مربوط به کار را هر روز عوض و بدل نکنند که بشود آن کسانى‌که مى‌خواهند برنامه‌ریزى کنند، برنامه‌ریزى کنند.(همان)
م. فرهنگ‌سازى «انجام کار سخت»
به هر حال متولّیان فرهنگى کشور در نکوهش بیکارى و کم‌کارى و فرار از کار سخت، براى کار فرهنگى برنامه‌ریزى کنند. آقاجان! کار سخت را باید قبول کرد. اگر کار سخت را ما به خودمان تحمیل نکنیم، قبول نکنیم، به جایى نمى‌رسیم؛ فقط دنبال کار آسان که نمى‌شود رفت؛ باید انسان کار سخت را قبول کند؛ در هرجایى که هست. آن کسانى‌که توانستند در صنعت، در فنّاورى، در مسائل علمى به اوج برسند، کارهاى سخت را بر خودشان تحمیل کردند. این، فرهنگ‌سازى لازم دارد. این‌که فقط دنبال کارهاى آسان باشیم، کار پیش نمى‌رود.(همان)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
به مناسبت روز معلم
مقام معظم رهبری(مدظله العالی):
معلمان! تربیت‌کردن هم جزو کار شما است
* مهترین دستگاه مولد ما
آموزش و پرورش، مهم‌ترین دستگاه مولد ما است، دستگاه مولد، نه یک دستگاه مصرفکننده.(12/2/1385)
آموزش و پرورش، مهم‌ترین کار یک کشور است. اگر کشورى بخواهد به عزت مادى، به سعادت معنوى، به سیطره سیاسى، به پیشروى علمى، به آبادانى زندگى دنیا، به هر آرزویى بخواهد دست پیدا کند، باید به آموزش و پرورش به‌عنوان یک کار بنیادى - مقدماتى لازم بپردازد، چرا؟ چون همه این کارها به نیروى انسانى احتیاج دارد. نیروى انسانى هم عمدتا در آموزش و پرورش شکل مى‌گیرد و صورت مى‌بندد، به طورى که اگر آموزش و پرورش ما که تقریباً دوازده سال از بهترین فصل عمر یک انسان را در اختیار دارد، به شکل مطلوبى کار کند، باعث مى‌شود که جوانى که در این‌جا ساخته شده و قالب‌گیرى شده و صورت‌بندى شده، دیگر کمتر احتمال تغییر بنیانى در حوادث آینده در او برود. پس آموزش و پرورش کانون اصلى ساختن و پرورش‌دادن و تولید آن عامل اساسى است.(3/5/1386)
* سرلوحه برنامه‌هاى آموزش و پرورش
سرلوحه و محور برنامه‌هاى آموزش و پرورش در تنظیم کتاب، درتربیت معلم، در نظارت بر کار بخشهاى مختلف آموزش و پرورش، در نظارت بر کار آموزش‌دهندگان و داخل مدارس باید بر این باشد که ببیند آیا تفکر اسلامى منتقل مى‌شود یا نه؟ انسان‌سازى بر مبناى اسلام و مسلمان‌سازى کودکان در این مدارس انجام مى‌گیرد یا انجام نمى‌گیرد؟ هرچه ما در این جهت کمبود داریم، بایستى همت کنیم و آن کمبود را برطرف نماییم.(25/10/1370)
* میدان‌دارِ آموزش و پرورش
در مجموعه آموزش و پرورش، البته نیروهاى ستادى هستند، طراحان هستند، فکرسازان هستند، کتاب‌نویسان هستند و همه آنها در این اهمیت و ارزش سهیمند، اما میدان‌دار، معلم است. همه طراحى‌ها و مدل‌سازى‌ها براى این است که معلم بتواند کارش را خوب انجام بدهد. وسط میدان، معلم است، صف مقدم، معلم است، بقیه، کمک‌کننده و پشتیبانى‌کننده و تدارک‌کننده به او هستند تا او بتواند این عنصر و این ماده طبیعى را که در اختیار او قرار داده‌اند - یعنى کودک و نوجوان - با هنرمندى خود، با جهاد خود، با دلسوزى و کاردانى خود به یک ماده با ارزش تبدیل کند و ارزش افزوده او را بالا ببرد.(12/2/1386)
* پررنگ‌تر از نقش پدر و مادر
تشکیل هویت نسل جدید، به‌دست معلم است، یعنى حتى نقشى پررنگ‌تر از نقش خانواده و پدر و مادر. خود شما هم فرزندان مدرسه‌اى دارید و مى‌بینید که گاهى اوقات، فرمایش آقا معلم یا خانم معلم براى بچه، وحى مُنْزَل است. به خانه مى‌آید، کارى را انجام مى‌دهد یا کارى را انجام نمى‌دهد، یا ساعتى مى‌خوابد یا ساعتى ورزش مى‌کند یا کار دیگرى مى‌کند، چون این‌ها را معلم گفته. پدر و مادر که بارها این حرفها را مى‌گویند، تأثیر ندارد، اما حرف معلم تأثیر دارد. در اکثر موارد، حرف معلم بر حرف پدر و مادر در ذهن کودک و نوجوان‌ترجیح پیدا مى‌کند. این است نقش معلم.(12/2/1384)
* مؤثرتر از خصال وراثتى
تأثیر شما که معلم هستید، در موارد بسیارى حتّى از تأثیر وراثتها بیشتر است. خصال وراثتى و ارثى چیزهایى است که با انسان همراه است، اما با تمرین و با عادتهاى ثانوى مى‌توان بر همین خصال فائق آمد. این تمرین عادت ثانوى را معلم مى‌تواند به دانش‌آموز خودش، به شاگرد خودش ببخشد و بدهد، این نقش معلم است.(14/2/1390)
* تربیت‌کردن هم کار معلم
من عقیده‌ام این است که شماىِ معلم فیزیک یا ریاضیات یا هندسه یا ادبیات یا علوم اجتماعى یا هرچه، مى‌توانید معلم دین و معلم اخلاق و پرورش‌دهنده اخلاق در دانش‌آموز خودتان باشید. گاهى یک معلم ریاضى در هنگام حلِ یک جدول ریاضى، یک کلمه مى‌گوید که آن کلمه در اعماق قلب دانش‌آموز، اثر ماندگارى مى‌گذارد. این‌را همه معلمین بایستى وظیفه خودشان بدانند، به همه معلمها - هرچه تدریس مى‌کنید - عرض مى‌کنم که از این مسأله غفلت نکنید که‌تربیت‌کردن هم جزو کار شما است و چه بهتر که با نفوذ معلمى، با تأثیر روحى معلم بر متعلم - از این امکان - استفاده کنید و یک نقطه روشن و نورانى‌اى در قلب دانش‌آموز باقى بگذارید. یک کلمه از خدا، یک کلمه از پیغمبر(ص)، یک جمله از قیامت، یک کلمه از معنویت و سلوک الى‌الله و محبت به خدا گاهى ممکن است از شما به‌عنوان دبیر ریاضى یا دبیر ادبیات یا معلم کلاس اول دبستان یا دوم دبستان صادر شود که شخصیت این کودک یا این نوجوان، این انسانى را که مخاطب شما است، شکلِ مطلوب بدهد که از صد ساعت حرف‌زدن در شکلهاى دیگر، اثرش بیشتر باشد.(12/2/1387)
* معلم! وجدان کارى
یکى از کارهایى که وجدان کارى لازم دارد، تعلیم وتربیت است. معلم در کلاس درسِ مدرسه‌اى که ته فلان شهر یا فلان گوشه دورافتاده تهران یا یک روستا است، باید آن‌طور درس بگوید، زحمت بکشد و تلاش کند که گویا الان بازرس در کلاس نشسته است، کار او را نگاه مى‌کند یا یک ساعت بعد مى‌آید تا نتیجه کار را ببیند. وجدان کارى یعنى این. ما تعارف که نمى‌کنیم!(13/2/1374)
