آسیب سیاست‌بازی و سیاسی‌کاری به دانشگاه
آسیب سیاست‌بازی و سیاسی‌کاری به دانشگاه
امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) در دیدار روز گذشته صدها نفر از استادان و اعضای هیئت‌های علمی دانشگاه‌های سراسر کشور نکات بسیار ارزنده‌ای را درباره مسائل دانشگاه فرمودند، از جمله
1- فرماندهان و افسران جنگ نرم؛ خطاب به استادان: «همچون فرماندهان هشت سال دفاع مقدس، با حضور عینی در این مبارزه حیاتی و عمیق(جنگ نرم)، جوانان دانشجو یعنی افسران جنگ نرم را فرماندهی و هدایت کنید که این میدان نیز، یک دفاع مقدس است». امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) مشابه این بیان را پیشتر نیز در جمع دانشگاهیان داشته‌اند. علت چنین بیانی و تکرار آن توجه‌دادن به نوع منازعه و برنامه جدید دشمن و یادآوری مسئولیت و معرفی مسئولان اصلی این معرکه به‌ظاهر نرم و ظریف و در باطن بسیار خطرناک و خونبار است. ضمن اینکه خود دانشگاه‌ها از میادین اصلی این نبرد هستند که دشمن به آن هجوم آورده است.
2- قدرشناسی از فرماندهان جنگ نرم؛ «عناصری که از هجمه تبلیغات موذیانه و عمدتاً پنهان نمی‌هراسند و به ایفای وظایف مهم خود مشغولند، باید مورد توجه و تحلیل قرار گیرند». دشمنان نظام پس از مشاهده دستاوردهای ارزشمند نظام که حاصل یکپارچگی مردم بود، برای آسیب به نظام راه تفرقه و جداسازی را انتخاب کردند و در مرحله اول به‌سمت کانون‌هایی رفتند که بعضاً پایگاه‌های اجتماعی خاص داشتند، مانند هنرمندان، ورزشکاران، برخی صنوف و... در این میان، استادان دانشگاه جایگاه ویژه‌ای داشتند. در برخورد با استادان دانشگاه از دو روش استفاده کردند؛ یکی القای بی‌ارتباطی کار علمی با مسائل سیاسی و کلان نظام و دیگری منزوی‌کردن استادانی که به موازات کار علمی توجه ویژه‌ای به مسائل نظام دارند و این توجه را همراه با دیدگاه‌شان که حمایت از نظام است، به دانشجویان منتقل می‌کنند. دشمن برای از صحنه به‌درکردن این استادان تلاش زیادی می‌کند که در مقابل وظیفه نظام و به‌ویژه بخش‌های علمی دولتی حمایت از این گروه از استادان غیرتمند و مسئولیت‌شناس است.
3- هشدار درباره حاشیه‌سازی و سیاست‌بازی؛
«محیط دانشگاه باید محیط فهم سیاسی، آگاهی و دانش سیاسی باشد؛ اما سیاسی‌کاری و
حاشیه‌پردازی به کار اصلی دانشگاه‌ها یعنی تلاش و پیشرفت علمی ضربه جدی می‌زند».
امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) به سبب اهمیت ویژه این موضوع مصداقی هم به آن
پرداختند و با اشاره به موضوع بورسیه‌ها و توصیف آن به یکی از غلط‌ترین کارهای چند
سال اخیر تأکید کردند: «تحقیقات دقیق نشان می‌دهد که مسئله بورسیه‌ها، به آن شکلی
که در روزنامه‌ها با آن بازی کردند، نبود؛ اما اگر هم بود، باید از راه‌های قانونی
امتیازاتی که عده‌ای برخلاف قانون گرفته بودند لغو می‌شد، نه اینکه سروصدا و جنجال
درست شود. سمی که در این موضوع به دانشگاه‌ها تزریق شد از بینش فکری مبتنی‌بر سیاست‌کاری
نشئت می‌گرفت و متأسفانه، هم خلاف قانون، هم خلاف تدبیر و هم خلاف اخلاق بود». از
این بیانات مشخص می‌شود که چگونه عده‌ای با زیر پاگذاشتن همه ارزش‌هایی که قوام‌بخش
محیط اجتماعی است و با فداکردن آنها در پای امیال سیاسی، فضای دانشگاه را که با
هوای سالم زنده است، آلوده می‌کنند. آیا چنین افرادی لیاقت دارند در مناصب 
حساسی باشند و از آن چنین سوءاستفاده
کنند؟!
